laatste dag in Tokyo, morgen Nagasaki!

Morgen vertrekken we alweer naar Nagasaki waar we in de middag aan zullen komen. Evelien en ik verheugen ons al op het inrichten van ons eigen appartementje, alhoewel we nog steeds niet weten wat we kunnen verwachten. Gisteren ben ik mijn camera vergeten en heb ik geen foto's kunnen maken, maar het was een erg leuke dag. We zijn naar Harajuku geweest waar grote groepen cosplayers bij elkaar komen om wat rond te hangen en te poseren voor fotografen en toeristen. Alleen waren er deze zondag niet echt veel mensen. Of misschien zaten wij verkeerd? Harajuku is in ieder geval een geweldige wijk om kleren te kopen. Japanners lopen er altijd heel goed gekleed bij en al die leuke kleren kun je daar vinden. De Meijijinja was daar ook te vinden dus daar zijn we ook heengelopen. Dat is een boeddhistische tempel waar de zielen van de Meijikeizer en zijn vrouw 'wonen'. Een heel mooie plek waarvoor je eerst door een soort park met grindpaden moet lopen. En dat midden in Tokyo! Bij elke tempel kan je amuletten kopen en je de toekomst laten voorspellen door het kopen van een omikuji. Dat heb ik dus gedaan. Normaal geef je 100 yen, schud je aan een houten doos waar een stokje met een symbooltje uitkomt en vervolgens pakt een priesteres dan een bijbehorend papiertje voor je waar een voorspelling opstaat. Bij deze tempel kwamen ze in de vorm van gedichten geschreven door de keizer en zijn vrouw in klassiek Japans. Op die van mij stond dat ik moest proberen om elke dag het vredige/verfrissende gevoel te houden `dat men krijgt als men de zon ziet opkomen in de ochtend'. 'Want hoe fijn zou het zijn om elke dag zo te leven en te werken.' Tsa, ik zal het proberen... S`avonds hadden we afgesproken met Ward, een van onze jaargenoten die in Tokyo studeert, bij Shinjukustation, een van de drukste stations van de wereld. Het was inderdaad druk. We hebben daar Okonomiyaki gegeten, een soort omeletjes met vlees en kool die je op een hete plaat op je eigen tafel aanbakt.

Geen tijd om over vandaag te vertellen!
Bah, dit is een heel plakkerig toetsenbord.

nihon ni toujou shitaaa!

Ik ben er! Er is zoveel te vertellen dat ik niet weet waar te beginnen... De vlucht was in ieder geval hels. Nou ja, het duurde vooral lang en ik kon niet slapen. Gelukkig kon ik Cow en Chicken bekijken op mijn persoonlijk televisieschermpje. Mijn bagage zat alleen nogal op de gewichtslimiet dus nu durf ik niets te kopen omdat we ook nog een vlucht naar Nagasaki nemen. Terwijl er zoveel leuks is hier in Tokyo! Gelukkig is het zoveel dat ik toch niet kan kiezen... euhmmm, ons hostel ligt wel een eindje uit de buurt, maar de prijs weegt daar wel tegenop. Ik heb een kamertje japanse stijl en heb dus gister voor het eerst op een futon geslapen, hoera! Het was hard. Maar ik ben weer een ervaring rijker. Vandaag was de tweede dag dat we er zijn. We zijn al twee keer naar Shibuya geweest voor ons avondeten, want dat is een leuke, gezellige buurt met veel mensen van onze leeftijd. Vandaag zijn we vanuit ons hostel naar Asakusa gelopen, wat ook een interessante plek is. Het is een wat oudere buurt, met kleine huisjes en winkelstraten. We hebben daar de Kaminarimon bekeken, de `donderpoort` die leid naar de Sensou-ji, een grote boeddhistische tempel. Mijn eerste tempel! Aanschouw:

1 Kaminaripoort

2 winkelstraatje naar de tempel

3 poortje voor de tempel

4 tempel

Later meer! We hebben bijna onze tijdslimiet verschreden in het internetcafe.

Het is bijna zover!

Uwaah, ik vertrek morgenvroeg al! Het vliegtuig vertrekt om vijf voor tien vanuit schiphol en dan zijn we de volgende ochtend rond acht uur in Japan. Recht Tokyo's spitsuur in. Alhoewel, we moeten eerst de trein nemen vanaf Narita Airport naar Ueno, de wijk waar ons hostel zit. Misschien is het dan niet meer zo druk in de metro. Ik hoop het, want een koffer van zo'n 17 kilo + Tokyo is waarschijnlijk geen fijne combinatie. Zo'n vreemd gevoel dat ik overmorgen praktisch aan de andere kant van de wereld ben. In een land waarvan ik de taal twee jaar lang gestudeerd heb zonder er ooit geweest te zijn. Ik heb me er heel lang op verheugd, maar de laatste dagen voelt het een beetje, ik weet niet, een beetje raar.
Gelukkig ga ik met Evelien en Pijke en hoef ik niet helemaal alleen. Zij weten tenminste hoe het werkt daar, ik bedoel, ze komen er net vandaan...

Aangezien mijn rechterhersenhelft een beetje gehandicapt is en ik dus totaal niet kan rekenen, logisch nadenken of zelfs maar enige notie van structuur in mijn gedachten heb, maak ik altijd lijstjes. Natuurlijk heb ik ook een lijstje gemaakt met wat ik allemaal hoop te bereiken in Japan, dum da dumm:

1 Een normale conversatie kunnen voeren (in het japans dus) (Ben ik uberhaupt wel in staat tot normale conversatie vraag ik me nu af)
2 Japans leren koken! Ik ga een paar leuke kookboeken kopen daar ♪
3 Japanse mensen leren kennen
4 Wat algemene ontwikkeling oplopen en aan de hand daarvan een Beter Mens worden.
5 Veeel boeken kopen, kunstboeken, fotoboeken, romans, magazines, alles wat je hier moeilijk kunt krijgen. Nou ja, niet àlles.
6 Veel zien van Japan zelf.

Niet speciaal in die volgorde.

Tsja, daar zal ik het dus allemaal over hebben in mijn blog, waarschijnlijk. Ik zal in ieder geval foto's posten, hoef je mijn stomme verhaaltjes niet te lezen.

Hier alvast een foto om toch mensen aan te lokken:


Zó leuk is mijn blog!