Kyoto

Mama smeekte mij een update met foto`s van Kyoto te plaatsen. Helaas was de batterij van mijn camera niet helemaal opgeladen en had ik natuurlijk de lader ook niet bij me, dus ben ik extra zuinig geweest met plaatjes schieten. Boven alvast een foto van de bento die we onderweg in de bus van het vliegveld van Oosaka naar Kyoto kregen. De hele trip hebben we dit soort typisch japans eten gekregen, ik heb nog nooit zoveel vis gegeten als in die drie dagen. Onder foto`s van Nijou-jou, het kasteel van Tokugawa Ieyasu. Hij was de oprichter van het Edo (=Tokyo) Shogunaat, een belangrijk iemand in de japanse geschiedenis dus. Het staat vast wel op Wikipedia. Hij had er een zogenaamde nachtegalenvloer in laten leggen, waarvan elke plank piept, zodat indringers geen kans krijgen binnen te sluipen. We moesten onze schoenen uitdoen en mochten op onze kousen over de vloer lopen. En hij doet het echt. Natuurlijkheb ik geprobeerd om me als een echte ninja geluidloos voort te bewegen, maar beperkt in de fijnere motoriek als ik ben, was ik sowieso al gedoemd te falen...




Weet even niet meer hoe deze tempel heet.




Dit is Kiyomizudera midden in Kyoto. Schandelijk genoeg heb ik hier maar 2 foto`s gemaakt, hoewel dit toch een van de mooiste tempels was die we hebben gezien.
Onderstaande beeld van een koe kan je over zijn hoofd aaien als je slimmer wil worden. Zijn ogen zijn bloeddoorlopen omdat hij de hele nacht hard gestudeerd heeft. Ik heb het geprobeerd, maar vooralsnog heeft het weinig effect op me gehad.

Dit is bij Kinkakuji, de Gouden Tempel. Het is een van de bekendste plaatsen van Japan. Helaas heb ik geen foto van de tempel zelf, die trouwens veel mooier was dan ik dacht, vooral toen de herfstzon te voorschijn kwam. Ik wilde namelijk mijn batterij sparen door alleen foto`s te nemen van dingen waar andere mensen waarshijnlijk geen foto`s van zouden nemen. Nu vraag ik me af waarom. Misschien had ik die koe toch een keer extra over zijn voorhoofd moeten wrijven.
Bij Arashiyama, waar het stampvol was met mensen die naar de verkleurende bossen op de berghellingen kwamen kijken. Tenminste ik denk dat ze daar voor kwamen, want er was niets anders te zien daar. Dit was een bootopstapplaats volgens het bord. Vond het gewoon een leuk gebouwtje zo aan het water.
Toudaiji was erg indrukwekkend. Het schijnt het grootste oude gebouw van hout ter wereld te zijn. Binnen zit de Daibutsu, grote boeddha, op zijn troon/lotusbloem.

Daar ben ik weer. Nog steeds gezond en wel in Japan. Ik heb nu mijn eigen internet op mijn kamer dus in principe kan ik wat meer updaten... in principe. Ik hoorde van mama dat al mijn tantes mijn blog lezen, dus bij deze de groeten aan al mijn tantes. Ik beloof dat ik in ieder geval twee keer per maand wat zal schrijven. Ik wilde wat foto`s laten zien van ons tripje dit afgelopen weekend. Het centrum voor buitenlandse studenten waar wij onze lessen volgen had een uitstapje geregeld naar Shimabara, een plaats bekend om zijn warmwaterbronnen. Veel Japanners gaan naar dat soort plaatsjes om gebruik te kunnen maken van de onsen, publieke baden met water uit die natuurlijke bronnen. Het was helemaal voor ons geregeld en ook nog gratis. We gaan bovendien komende vrijdag naar Kyoto met een aantal buitenlandse studenten, drie dagen lang en dat kost ons maar 8 euro! Ik ben echt blij dat ze dat zo voor ons geregeld hebben.
Ik vond het wel fijn om wat van de natuur buiten Nagasaki te zien. De bomen zijn hier nu flink aan het verkleuren en dat is voor Japanners een goede reden om uitstapjes te maken naar de bergen en dergelijke. Er word hier zelfs op het nieuws aangegeven waar de kouyou, het verkleuren van de bladeren op dit moment op zijn mooist is. Hetzelfde geldt trouwens voor het opengaan van de kersenbloesems in de lente. Dat is iets waar ik me ook wel op verheug.
In ieder geval zijn we eerst naar een uitkijkpunt in de bergen geweest en daarna zijn we doorgegaan naar Shimabara alwaar we konden kiezen tussen het nemen van een bad of het gaan bekijken van de `hellen van Shimabara`, waar de stoom uit de grond spuit en naar zwavel stinkende borrelende poelen de rotsen geel kleuren. Ha, wat een dichter ben ik he!? Nee, grapje. Maar ik vond het wel indrukwekkend. Vandaar dat ik ook de foto`s wil laten zien. Hoop alleen dat het deze keer wel lukt want de vorige staan er maar voor de helft op. Ok, ongeveer op chronologische volgorde, uitleg komt later wel:



Dit was een pad naar een shintotempel een eind verderop. Dergelijke poorten (torii) als die op de foto geven de grens aan tussen onze wereld en die van de goden. Schijnbaar brengt het geluk als je een steentje op de poort kan gooien.



Daarna gingen we met de bus naar Shimabara.





Op het eind bezochten we nog een japans kasteel, maar wat er hier op de foto staat is een bijgebouw. Het eigenlijke kasteel was namelijk omgeven door een parkeerplaats vol met auto`s en kwam niet mooi uit op de foto`s. bah.